NGPF presenteert boek Sea the Truth, Essays on Overfishing, Pollution and Climate Change
Harry Aiking, Karen Soeters, Jacob de Boer
De Nicolaas G. Pierson Foundation heeft maandag 28 januari het Engelstalige boek Sea the Truth, Essays on Overfishing, Pollution and Climate Change gepresenteerd. Het boek vormt het vervolg op de gelijknamige documentaire, die in mei 2010 in theater Tuschinski in Amsterdam in première ging. Het eerst exemplaar van het boek is aangeboden aan Prof. Dr. Jacob de Boer, directeur van het Instituut voor Milieuvraagstukken aan de VU in Amsterdam en Dr. Harry Aiking.
De documentaire Sea the Truth is het vervolg op Meat the Truth, de eerste film van de Nicolaas G. Pierson Foundation en een wereldwijd succes. Meat the Truth liet niet alleen zien dat de veehouderij en bijbehorende vleesconsumptie een enorme invloed hadden op de opwarming van de aarde, maar bood de kijker ook een concrete oplossing. Zo zou het introduceren van slechts één vleesvrije dag per week in Nederland hetzelfde effect hebben op de uitstoot van broeikasgassen, als het van de weg halen van een miljoen auto’s.
Wanneer mensen hun vleesconsumptie verminderen, hebben zij de neiging om juist meer vis te gaan eten. Er wordt ons verteld dat we twee keer per week vis moeten eten, omdat vis zo boordevol gezonde voedingsstoffen zit. Die gezonde stoffen zijn echter ook makkelijk uit andere voeding te halen, terwijl er in vis grote hoeveelheden gifstoffen voor kunnen komen. En, nog belangrijker, de zee is geen ongelimiteerde hoorn des overvloeds die we zonder gevolgen leeg kunnen blijven halen.
De Nicolaas G. Pierson Foundation besloot daarom om het vervolg Sea the Truth te maken. Deze film richt zich op de consequenties van onze honger naar dierlijke eiwitten die afkomstig zijn uit onze zeeën en oceanen. Wereldwijd zijn de oceanen ernstig vervuild door plastic afval en chemische meststoffen. Als gevolg van klimaatverandering en door de mens veroorzaakte uitstoot van kooldioxide verandert de chemische samenstelling van de oceanen, wat leidt tot een toenemende zuurtegraad van het water. De biodiversiteit in de oceanen wordt ernstig bedreigd, de waterkwaliteit verslechtert en vissen raken vergiftigd.
De bundel Sea the Truth, Essays on Overfishing, Pollution and Climate Change is bedoeld als toevoeging en vervolg op de documentaire Sea the Truth. Het biedt de lezer een selectie van wat wetenschappers, ngo’s en journalisten hebben gepubliceerd op het gebied van overbevissing, klimaatverandering en vervuiling van onze oceanen en geeft een dieper inzicht in de thema’s van de film. Het bevat bijdragen van, o.a., Daniel Pauly, Catharina Philippart, Charles Moore, Jacob de Boer, Stefan van leeuwen en Harry Aiking. De Nicolaas G. Pierson foundation beoogt met Sea the Truth, Essays on Overfishing, Pollution and Climate Change aandacht te vragen voor de noodzaak om wereldwijd het vangen en consumeren van vis te verminderen.
“Ik hoop dat we het internationale maatschappelijke en politieke debat over de betreurenswaardige staat van onze oceanen kunnen stimuleren want veel tijd hebben we niet meer. Als we in dit tempo doorgaan met het leegvissen en vervuilen van de oceanen is er voor 2050 geen vis meer te vinden,” aldus Karen Soeters, directeur van de Nicolaas G. Pierson Foundation.
Sea the Truth, Essays on Overfishing, Pollution and Climate Change
2012 – Paperback – 146 blz. – ISBN 978-94-90034-00-9 – verkoopprijs € 14,95 – Nicolaas G. Pierson Foundation
Wilt u het boek bestellen? Kies dan een van de onderstaande verzendopties.
Boek: Sea the Truth, Essays on Overfishing, Pollution and Climate Change
Het Engelstalige boek Sea the Truth, Essays on Overfishing, Pollution and Climate Change vormt het vervolg op de gelijknamige documentaire, die in mei 2010 in theater Tuschinski in Amsterdam in première ging.
De documentaire Sea the Truth is het vervolg op Meat the Truth, de eerste film van de Nicolaas G. Pierson Foundation en een wereldwijd succes. Meat the Truth liet niet alleen zien dat de veehouderij en bijbehorende vleesconsumptie een enorme invloed hadden op de opwarming van de aarde, maar bood de kijker ook een concrete oplossing. Zo zou het introduceren van slechts één vleesvrije dag per week in Nederland hetzelfde effect hebben op de uitstoot van broeikasgassen, als het van de weg halen van een miljoen auto’s.
Wanneer mensen hun vleesconsumptie verminderen, hebben zij de neiging om juist meer vis te gaan eten. Er wordt ons verteld dat we twee keer per week vis moeten eten, omdat vis zo boordevol gezonde voedingsstoffen zit. Die gezonde stoffen zijn echter ook makkelijk uit andere voeding te halen, terwijl er in vis grote hoeveelheden gifstoffen voor kunnen komen. En, nog belangrijker, de zee is geen ongelimiteerde hoorn des overvloeds die we zonder gevolgen leeg kunnen blijven halen.
De Nicolaas G. Pierson Foundation besloot daarom om het vervolg Sea the Truth te maken. Deze film richt zich op de consequenties van onze honger naar dierlijke eiwitten die afkomstig zijn uit onze zeeën en oceanen. Wereldwijd zijn de oceanen ernstig vervuild door plastic afval en chemische meststoffen. Als gevolg van klimaatverandering en door de mens veroorzaakte uitstoot van kooldioxide verandert de chemische samenstelling van de oceanen, wat leidt tot een toenemende zuurtegraad van het water. De biodiversiteit in de oceanen wordt ernstig bedreigd, de waterkwaliteit verslechtert en vissen raken vergiftigd.
De bundel Sea the Truth, Essays on Overfishing, Pollution and Climate Change is bedoeld als toevoeging en vervolg op de documentaire Sea the Truth. Het biedt de lezer een selectie van wat wetenschappers, ngo’s en journalisten hebben gepubliceerd op het gebied van overbevissing, klimaatverandering en vervuiling van onze oceanen en geeft een dieper inzicht in de thema’s van de film. Het bevat bijdragen van, o.a., Daniel Pauly, Catharina Philippart, Charles Moore, Jacob de Boer, Stefan van leeuwen en Harry Aiking. De Nicolaas G. Pierson foundation beoogt met Sea the Truth, Essays on Overfishing, Pollution and Climate Change aandacht te vragen voor de noodzaak om wereldwijd het vangen en consumeren van vis te verminderen.
Sea the Truth, Essays on Overfishing, Pollution and Climate Change
2012 – Paperback – 146 blz. – ISBN 978-94-90034-00-9 – verkoopprijs € 14,95 – Nicolaas G. Pierson Foundation
Wilt u het boek bestellen? Kies dan een van de onderstaande verzendopties.
Documentaire: De Haas in de Marathon
Op 28 oktober 2002 wordt voor het eerst in de wereldgeschiedenis een politieke partij opgericht die niet uitgaat van het menscentraal denken. De Partij voor de Dieren betekent een nieuwe politieke stroming die belang hecht aan een andere omgang met dieren, natuur en milieu. “Toen de Partij voor de Dieren tien jaar geleden werd opgericht, werd met de nodige scepsis gereageerd vanuit de traditionele politiek. Maar al spoedig bleek de Partij voor de Dieren als haas in de marathon te fungeren”, aldus mede-oprichter en partijleider Marianne Thieme.
Continue ReadingCateraars beloven vleesvermindering op congres Meat the Truth – Next Generation
Contractcateraars gaan in 2013 stappen zetten op het gebied van vleesvermindering. Dat beloofden zij op 14 december tijdens het Meat the Truth – Next Generation Congres in Amsterdam.
Het congres vormde de afsluiting van het Meat the Truth Next Generation Traineeship van de Nicolaas G. Pierson Foundation, waarin een groep van 25 jongeren zich verdiepte in het thema vleesvermindering. Wetenschappers en overheid zijn het er steeds meer over eens: we moeten minder dierlijke producten consumeren. Een ‘eiwittransitie’ van dierlijke naar meer plantaardige eiwitbronnen is één van de oplossingen.
De deelnemers aan het Meat the Truth – Next Generation Traineeship onderzochten hoe we die vermindering op grote schaal kunnen bewerkstelligen. Zij verdiepten zich in thema’s gaande van overheidsbeleid tot educatie en beeldvorming rond eiwittransitie in de media en in de cateringsector. De gebundelde resultaten van hun onderzoeken werden op het congres gepresenteerd. In vijf brainstormsessies gingen de jongeren over hun bevindingen in gesprek met beleidsmakers, politici, contractcateraars en mensen uit het onderwijs. Het animatiefilmpje ‘Cateraar, word wereldverbeteraar’ dat door de trainees was gemaakt, viel zeer in de smaak. Naar aanleiding van één van de rondetafelgesprekken gaven alle aanwezige contractcateraars aan overtuigd te zijn van de noodzaak van een eiwittransitie en beloofden zij zich in het komende jaar in te gaan zetten voor vleesvermindering.
Speciale gasten waren fractievoorzitter van De Partij voor de Dieren Marianne Thieme, die het congres inleidde, en Dr. Melanie Joy, professor psychologie aan de University of Massachusetts. Joy gaf een lezing met als titel ‘Why we love dogs, eat pigs and wear cows’, naar haar gelijknamige boek uit 2010.
Meat the Truth Next Generation Congres op 14 december
Op vrijdag 14 december vindt het Meat the Truth Next Generaion Congres plaats in Amsterdam. Tijdens dit congres gaan jongeren tussen de 18 en 30 jaar in gesprek met beleidsmakers over het thema vleesvermindering. Tevens worden de resultaten van een zestal onderzoeken, uitgevoerd door de jongeren, gepresenteerd. Het congres is onderdeel van het Meat the Truth Next Generation Traineeship van de Nicolaas G. Pierson Foundation (NGPF).
Continue ReadingPremiere documentaire De Haas in de Marathon
Op zondag 28 oktober is de nieuwe film van de Nicolaas G. Pierson Foundation, De Haas in de Marathon, in première gegaan. De première vond plaats in schouwburg Orpheus in Apeldoorn, tijdens het feestelijke congres ter ere van het tienjarig bestaan van de Partij voor de Dieren.
In opdracht van de Nicolaas G. Pierson Foundation, het wetenschappelijk bureau van de Partij voor de Dieren maakte filmmaker Joost de Haas een documentaire over tien jaar Partij voor de Dieren: De Haas in de Marathon. Hierin zijn behalve interviews met de oprichters van de partij ook reacties, van toen en nu, uit de wetenschap, de politiek en de media te zien op deze nieuwe politieke stroming, die voor het eerst ter wereld niet uitging van menscentraal denken. Mede-oprichter en partijleider Marianne Thieme: “Toen de Partij voor de Dieren tien jaar geleden werd opgericht, werd met de nodige scepsis gereageerd vanuit de traditionele politiek. Maar al spoedig bleek de Partij voor de Dieren als haas in de marathon te fungeren.”
Verder waren er twee gastsprekers tijdens de bijeenkomst: de bekende Canadese politiek filosoof Will Kymlicka publiceerde in 2011 het baanbrekende boek Zoopolis, een politieke theorie over dierenrechten. Hij past daarin het concept ‘burgerschap’ toe op dieren – met een verrassende uitkomst. Hoogleraar rechtswetenschap (Universiteit Leiden) én lijstduwer van het eerste uur Paul Cliteur hield een lezing over het wetsvoorstel voor een verbod op onverdoofd ritueel slachten en plaatste het debat daarover in een brede maatschappelijke context.
De documentaire is binnenkort verkrijgbaar in de webshop van de Partij voor de Dieren.
Nederlandse belastingbetaler maakt gigastal mogelijk in Oekraïne: 111,7 miljoen kuikens per jaar de dupe
Nieuw onderzoek toont Nederlandse betrokkenheid bij Oekraïense bio-industrie aan
De Nederlandse burger steunt de ontwikkeling van buitenlandse bio-industrie, waaronder een giga kippenmesterij in de Oekraïne. Dit terwijl de Tweede Kamer eerder dit jaar een motie heeft aangenomen die stelt dat de Nederlandse overheid op geen enkele wijze mag bijdragen aan de financiering van megastallen in het buitenland. Bovendien is dit project onvoldoende beoordeeld op milieu- en sociale aspecten. Dit alles blijkt uit onderzoek in opdracht van de Nicolaas G. Pierson Foundation.
Terwijl in Nederland steeds meer weerstand wordt geboden tegen megastallen vanwege hun desastreuze effecten op dieren, milieu en volksgezondheid, én ondanks het door de Kamer gewenste verbod kreeg de Oekraïense pluimveegigant Myronivsky Hliboproduct in april en mei van dit jaar nog twee exportkredietverzekeringen van Atradius DSB (het Nederlandse export krediet agentschap) voor in totaal 8,7 miljoen euro. Deze leningen zijn bedoeld voor het Vinnytsa-complex van dit agro-industriële bedrijf, waar op één locatie gigastallen worden gebouwd voor een totale capaciteit van 17,8 miljoen vleeskuikens.
‘Het is een schoffering van het Nederlandse parlement dat de Nederlandse regering een gigastal helpt financieren die 74 keer zo groot moet worden als het maximum van 240.000 vleeskuikens dat Bleker voorgesteld heeft als bovengrens voor stallen in Nederland’, aldus Karen Soeters, directeur van de Nicolaas G. Pierson Foundation.
Dit gebeurt door middel van zogeheten exportkredietverzekeringen die verstrekt worden door het Nederlandse exportkredietagentschap Atradius DSB en de leningen van multilaterale financiële instellingen, zoals de European Bank for Reconstruction and Development (EBRD) en de International Finance Corporation (IFC). Nederland is lid van de EBRD en de IFC en is aandeelhouder met honderden miljoenen euro’s bij deze instellingen.
In de afgelopen 10 jaar heeft Myronivsky Hliboproduct voor totaal 332 miljoen euro aan exportkredietverzekeringen en leningen ontvangen van Atradius DSD, de EBRD en de IFC. Mede door deze financiële ondersteuning wordt Myronivsky – dat nu al 50% van de Oekraïense markt in commercieel geproduceerde kip in handen heeft – de grootste kippenproducent van Europa.
‘De vraag is waarom zo’n enorm bedrijf überhaupt financiële ondersteuning van de overheid krijgt. Deze steun lijkt vooral bij te dragen aan de verwerving van een monopoliepositie op de Europese markt waarvan op geen enkele manier duidelijk wordt wie daar beter van wordt anders dan de eigenaar van dit Oekraïense bedrijf ’, aldus Soeters.
Buiten het feit dat exportkredietverzekeringen en leningen gebruikt worden voor projecten die een groot risico vormen voor het dierenwelzijn, blijkt dat de milieu- en sociale beoordelingen van de projecten ook te wensen over laten. Zo laat Atradius DSB alleen beoordelingen uitvoeren bij projecten van meer dan 10 miljoen euro, en is voor het grootste deel van de door hun ondersteunde projecten geen milieu- en sociale beoordeling uitgevoerd. Daarbij worden de categorieën die aangeven hoe veel gevaar een project vormt voor mens en milieu inconsistent en slordig toegewezen, waardoor projecten te positief worden beoordeeld en aan minder strikte eisen hoeven te voldoen. Het feit dat Nederland op deze wijze bijdraagt aan de opbouw van bio-industrie in landen met een nog lager welstandsniveau voor dieren dan Nederland kent, vraagt om een diepgaand onderzoek.
Rapport: Nederlandse financiering van megastallen in het buitenland
Uit onderzoek dat is gedaan in opdracht van de Nicolaas G. Pierson Foundation blijkt dat in het rapport van Wakker Dier een deel van de financiële middelen die gebruikt worden voor de financiering van megastallen buiten beschouwing gelaten werden. Het gaat hier om de exportkredietverzekeringen die verstrekt worden door het Nederlandse export krediet agentschap Atradius DSB en de leningen van multilaterale financiële instellingen, zoals de European Bank for Reconstruction and Development (EBRD) en de International Finance Corporation (IFC). Nederland is lid van de EBRD en de IFC en is aandeelhouder met honderden miljoenen euro’s bij deze instellingen.
Dit onderzoek toont aan dat zelfs nadat de motie was aangenomen, er nog steeds Nederlands publiek geld gebruikt wordt om megastallen in het buitenland mogelijk te maken. De Oekraïense pluimveegigant Myronivsky Hliboproduct kreeg eind april en begin mei van dit jaar nog twee exportkredietverzekeringen van Atradius DSB voor in totaal €8,7 miljoen. Deze leningen zijn bedoeld voor het Vinnytsa complex van dit agro-industriële bedrijf, waar op één locatie stallen worden gebouwd voor een totale capaciteit van 17,8 miljoen vleeskuikens. Deze megastal wordt 74 keer zo groot als het maximum van 240.000 vleeskuikens dat Bleker voorgesteld heeft als bovengrens voor stallen in Nederland.
In de afgelopen 10 jaar heeft Myronivsky Hliboproduct voor totaal €332 miljoen aan exportkredietverzekeringen en leningen ontvangen van Atradius DSD, de EBRD en de IFC. Mede door deze financiële ondersteuning wordt Myronivsky, dat nu al 50% van de Oekraïense markt in commercieel geproduceerde kip in handen heeft, de grootste kippenproducent van Europa. De vraag is waarom zo’n enorm bedrijf überhaupt financiële ondersteuning van de overheid krijgt. Deze steun lijkt vooral bij te dragen aan de verwerving van een monopolie positie voor dit bedrijf.
Buiten het feit dat exportkredietverzekeringen en leningen gebruikt worden voor projecten die een groot risico vormen voor het dierenwelzijn, blijkt dat de milieu- en sociale beoordelingen van de projecten ook te wensen over laten. Zo laat Atradius DSB alleen beoordelingen uitvoeren bij projecten van minstens €10 miljoen, waardoor voor het grootste deel van de door hun ondersteunde projecten geen milieu- en sociale beoordeling is uitgevoerd. Daarbij worden de categorieën die aangeven hoe veel gevaar een project vormt voor mens en milieu inconsistent en slordig toegewezen, waardoor projecten te positief worden beoordeeld en aan minder strikte eisen hoeven te voldoen.
Een ander probleem is dat het voor de verstrekkers vaak niet geheel duidelijk is waarvoor de exportkredietverzekeringen en leningen daadwerkelijk worden gebruikt. Een schrijnend voorbeeld hiervan is het Poolse varkensbedrijf Animex S.A., dat in 2001 een lening van €27,3 miljoen kreeg van de EBRD voor een project dat ingedeeld werd in de categorie die de minste risico’s voorspelde op het gebied van milieu en maatschappij. De EBRD dacht dat het voor vleesverwerking gebruikt zou worden, maar aangezien het doel niet voldoende vastgelegd was, is de lening gebruikt voor het bouwen van nieuwe varkensstallen die een ramp bleken te zijn voor het milieu, het dierenwelzijn en de concurrentiepositie van lokale varkensboeren.
Deze onduidelijkheid is extra problematisch omdat de drie genoemde financiële instellingen geen eigen beleid hebben op het gebied van dierenwelzijn, maar wel vele miljoenen aan financiering steken in de vlees- en zuivelindustrie .
Conclusie themadag: jacht is zinloos en wreed
De jacht is overbodig, zinloos en wreed. Dat was de conclusie van de themadag Laat ze niet schieten die op zondag 10 juni georganiseerd werd door de Nicolaas G. Pierson Foundation. Meer dan 100 leden van de Partij voor de Dieren en PINK! woonden de presentaties van wetenschappers en partijvertegenwoordigers bij.
Jacht is een omstreden onderwerp. Terwijl bijna driekwart van de Nederlanders van mening is dat plezierjacht verboden moet worden, hebben zo’n 28.000 Nederlanders een jachtvergunning. Provinciale Statenlid Anja Hazekamp, dit voorjaar nog vervanger van Marianne Thieme in de Tweede Kamer, opende de themadag met een schets van de jacht in Nederland. Op dit moment zijn vijf diersoorten bejaagbaar: hazen, fazanten, wilde eenden, konijnen en houtduiven. Voor andere dieren moet een ‘ontheffing’ aangevraagd worden. Zo legitimeert het label ‘overlast’ de jacht op tal van diersoorten, gaande van huismus tot in sommige provincies zelfs de (verwilderde) kat.
Marcel Vossestein, voormalig voorzitter van de Natuurbeschermingscommissie KNNV, bracht een persoonlijk verhaal over zijn ervaring als kritisch beschouwer van het Veluws faunabeheer. Hij vergeleek natuurlijke sterfte met kunstmatige ingrepen van de mens via de jacht. CABWIM-bedrijfsleider en creatief brein Diederik van Liere zag meer heil in het zoeken naar alternatieven voor de jacht. Hij bedenkt ´out of the box´-oplossingen en bouwt bruggen met kennis vanuit de (gedrags-)biologie en technologie. Volgens Van Liere is het belangrijk om verder te kijken dan de typische vogelverschrikker en in plaats daarvan vanuit de positie van het dier te denken. Zo wordt het duidelijk wat werkt en wat niet. Zijn ontwerp om ganzen uit productievelden te houden met een bewegende draad boekte alvast veel succes. Boeren blijven echter nog afwachtend om het daadwerkelijk te implementeren op hun akkers, veelal vanwege de ruime financiële vergoeding die de overheid momenteel betaalt voor schade door dieren aan landbouwgewassen.
De dag werd afgesloten door senator Niko Koffeman, die 20 stellingen uit het ‘jagerslatijn’ op de korrel nam. Stellingen als ‘jacht is diervriendelijk’, ‘jagers gaan overpopulatie te lijf’ of ‘alleen zieke en zwakke dieren worden gedood’, werden overtuigend weerlegd.
Laat ze niet schieten
Op zondag 10 juni 2012 organiseert de Nicolaas G. Pierson Foundation de themadag Laat ze niet schieten. Deze themadag over de jacht is bedoeld voor leden van de Partij voor de Dieren en PINK! en zal plaatsvinden in Bussum vanaf 13.00 uur. Introducés zijn uiteraard welkom.
Schrijf u hier in
Een routebeschrijving vindt u hier